Sığınakları olmalı insanın bu hayatta...olağanlığından, aynılığından, sığlığından ve sıradanlığından kurtulmak için yaşanılanın, yaşamaya aşina olunandan sıyrılmak için, bu ruhu hayaller diyarına savurabilmek için, takınılan maskelerden çok sıkıldığında gözünün önündeki pusu biraz dağıtabilmek için...en çok da kendin olabilmek, kendini yeniden hatırlayabilmek, kendinde sevdiğin ne varsa biraz daha oymuş gibi yaşayabilmek için...gerçeklik senin tüm çıkış kapılarını kapattığı zaman, muzipçe gülüp, geriye dönüp kendini sakladığı, kendini kendine sakladığı bir barınak...bir sığınma sebebi bu hayata...ruhunu yoğurup duran, günlük hayatta gözlerin görmek istemediği, bencillik ve egonun arkasına atılan gerçek sevgiye bir ulaşma yöntemi...olmalı insanın bu hayatta...
Herkese kendi sığınağını bulduğu mutlu geceler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder