Ne güzeldir kavuşmak, kavuşma anını beklemek... sevilene, özlenene, anneye babaya kavuşmak, huzuruna, bildik olana, rahat ettiğin, sen olduğun o ortama kavuşmak... aradan hiç onca zaman geçmemiş gibi, kaldığın yerden aynen devam edebilmek, edebileceğini adın gibi bilmek, şüpheden endişelerden uzak bir huzur haresiyle sarmalanmak...
Kavuşmak ... ara tatillerde sabahın köründe babamın beni Gar'dan karşılaması, arabamıza atlayıp evimizin o bildik yolunu tutmak... gün yavaş yavaş ağarırken annemin güzel bir kahvaltı sofrasıyla bizi karşılayacağını bilmek... evimizin o mis gibi kokusunun kapıyı açar açmaz beni sarması... bildiğin, sevdiğin, çok sevdiğini yeni yeni farkedebildiğin sıcacık evine dönmek... kavuşmak bütün çocukluğunun geçtiği güzel mahalleden yürüyüp çarşıya gitmek.... ayaklarının artık bilinçsizce senden ayrı hareket edebildiği, bu kadar tanıyabildiğin bir kentin sokaklarında kaygısızca yürümek... annenle o hep oturduğunuz pastanede çay sigara içmek.... o hep bilindik konuları bir kez daha bir kez daha dillendirmek... hep girip dolaştığınız dükkanlarda yine zaman geçirmek.... eve dönüşte mukakkak fırına uğrayıp simit almak... fırının ekmek, yaş maya ve simitle karışık o güzel kokusunu içine çekmek... ve sonuçta evine yaklaştığını bilmek... kavuşmak geçmişine kavuşmak huzuruna kavuşmak kendine......
... Herkese kavuşmanın neşesi ile dopdolu güzel zamanlar dilerim ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder