Tatil dönüşünden gelinen noktada karşılaşılan adaptasyon sorunu mudur, birden bire sırtıma binen sorumluluklar silsilesindeki artış mıdır, kendi iç sesime yabancılaşma mıdır sebebi bilmiyorum ama sonuç fiyasko...kaç gündür kendimi toparlama arama tarama çalışmalarım başarısızlıkla sonuçlanıyor...hastalık hoşluk yok şükür ama bu ne şimdi...üstelik henüz yağmur yağış bile başlamadı...bir hevessizlik yaşamın her ayrıntısına karşı...önceden keyif aldığım hiçbir ilgi alanımdan dahi keyif alamıyorum neden....sabah giyinme dolabının karşısında anlamsız dikilmeler, sadece vasat bir renk uyumu gözetilerek isteksizce dolaptan birkaç parça üst baş seçmeler...makyaj aman Allah dünyanın en zor işi, yığın yığın her renkten takılardan aksesuardan köşe bucak kaçmalar, sigara altı tabir edilecek kadar az bir kahvaltı edip apar topar kirlenmeye bile fırsat bulamamış tabakları çanakları hemencik kaldırmalar....herşeye bir görev gibi yaklaşıp, işin ruhunu esasını tamamen gözden kaçırmalar modundayım....tahammül edilecek bir halim yok kısaca ve kendi halimden en çok da ben sıkıldım...
Herkese kendine tahammül gösterebildiği ve iç sesini duyabildiği günler ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder