Yazmamak deliliğe adım adım ilerlemekti bazen... Tutmak sıkmak dişini başka bir hayatın varmış gibi davranmaya çalışmak tamamen delirmekti... İçindeki acıyı üzüntülerin kırıntısını bile içinde saklamak tutmak biriktirmek hergün hafızanı kaybetmeye adım adım yol almaktı...
Kırgınlıkların aldı yürüdü... ruhunla beraber bedenin dahi oldu kafanda dolanıp duran tüm düşünceler artık bir sen oldu, seni aştı... vazgeç tutmaktan vazgeç saklamaktan....akıt dökül boşalt...
Dipsiz bir kuyuya konuşur gibi yaz... hıçkırıklara boğulmuş bir ağlama gibi yaz ...
Kısma sesini eğme başını güçlüsün sen tüm gücenmelerinle ....
Durma yaz yaz yaz....
* Photo via Me, Myself & I ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder